Vooruitblik op 2019

Nu de dagen gaan lengen en er meer licht gaat schijnen kunnen we u een mooie mededeling doen. Per 1 Januari zijn tot het bestuur van het Mises Instituut Nederland een nieuwe voorzitter en penningmeester toegetreden. Drs. Gèr van Gils blijft aan als secretaris van het instituut. Drs. Philip Ruijs is promovendus aan de Universiteit van Angers bij Prof. Guido Hülsmann. Philip zal de rol van Penningmeester op zich nemen. Mr. Willem Cornax werkt bij de Kamer van Koophandel. Willem heeft de eer voorzitter van het Mises Instituut Nederland te zijn geworden.

Mede-oprichter Jeroen de Witte beziet het Instituut met ingang van het nieuwe jaar voortaan van buiten. Daarmee vertrekt een steunpilaar. We weten ons echter voortdurend geschraagd door zijn raad en kennis van alle zaken waar het Instituut zich mee bezig houdt. Grote dank is dan ook op zijn plaats.

Mises Instituut is hard nodig

In het huidige tijdsgewricht is het Mises Instituut nodig. Meer dan ooit. Van een liberaal geluid in Nederland is weinig over. Dat is niet vreemd na de interventionistische eeuw die we inmiddels zo’n twee decennia hebben verlaten.

Heden ten dage noemen socialisten van de politieke linkerflank noemen zich liberaal als ze niet voor 100% socialisme zijn. Ze zijn liberaal als ze voor vrije partnerkeuze, gezinssamenstelling en allerlei andere politieke zaken staan. Dat heeft met liberalisme niets te maken.

Liberalen van de politieke rechterflank noemen zich liberaal als ze de vrije markt roemen, de homo rationalis, en een kleine overheid. Iets roemen is echt wat anders dan een principieel standpunt innemen. Ze zijn liberaal als ze voor vrije partnerkeuze, gezinssamenstelling en allerlei andere politieke zaken staan. Dat heeft met liberalisme niets te maken.

Beide flanken omhelzen dezelfde basisprincipes van reguleren en controleren. Hun oppositie jegens de ander is niet fundamenteel. Het is procentuele oppositie. Dat betekent dat beide flanken hetzelfde denken en doen. Deze synergie is terug te zien in de recente Klimaatwet waarin politiek links en rechts elkaar vinden. Zij stappen beiden op de schuit van globale regulering van uw leven onder het mom van klimaat-wetgeving.

Eindelijk: een definitie

Liberalisme is de ordening van de samenleving waarbij de productiemiddelen zich in private handen bevinden, schrijft de Nederlandse econoom C.A. Verrijn Stuart in 1915. Hier tegenover staat de ordening waarbij de productiemiddelen in handen zijn van de staat: Socialisme.

Daar waar de ene structuur door de burger zelf georganiseerd wordt, is de ander bij uitstek van bovenaf opgelegd. Mises schrijft in Sozialismus dat deze controle op twee manieren zichtbaar wordt. De eerste manier is middels confiscatie, nationalisering geheten, zoals in de Sovjet-Unie. De tweede manier is via regelgeving. Door uitvoerig te bepalen wat u wel en niet mag met uw eigendom bent u slechts nog in naam eigenaar.

De liberale en socialistische manieren van maatschappelijke ordening zijn niet verenigbaar. Een beetje eigenaar-zijn bestaat niet. De liberale ordening is nagenoeg uit onze samenleving verdwenen. Initiatief vanuit de samenleving wordt gedempt door belastingen en met subsidies die bestaande partijen ten gunste zijn. Daar is niets liberaals aan.

Een wereldbeeld van kwalitatieve samenwerking

We staan in essentie voor de keuze van een wereldbeeld. Het gaat om het beeld de egoïstische mens te dwingen tot het goede versus middels samenwerking tot het goede komen. We zien hier de gedachte van Adam Smith zijn Theory of Moral Sentiments vis à vis David Ricardo’s Law of Comparative Advantage. Controle versus samenwerking. Kwantiteit versus kwaliteit. Rationalisme versus doelrationaliteit.

Ricardo en Mises laten zien dat het meest fundamentele sociale fenomeen de arbeidsdeling is met zijn onvermijdelijke tegenhanger, de menselijke samenwerking. Samenwerking gedijt niet bij dwang en demping.

Ludwig von Mises, Coenraad A. Verrijn Stuart, Nicolaas G. Pierson en vele honderden andere Nederlandse economen, maatschappelijk betrokken organisaties, verenigingen, directeuren en individuen hebben hun leven toegewijd aan kwalitatieve samenwerking en doelrationaliteit. Vanaf 1895 tot 1940 heeft dit perspectief op de beschaving Nederland mee vormgegeven. Lang leken zij de laatste bakens te zijn van een voorbije tijd. In 2012 is deze boom nieuw water gegeven door de oprichting van het Mises Instituut Nederland.

Als bestuur buigen wij op een eeuwenoude traditie van wetenschap en filosofie. Als mens worden wij ondersteund door de velen die ons een warm hart toedragen. Als instituut zijn we gericht op zelfstandigheid, kwalitatief onderzoek en gedegen economische theorie. Ook de komende jaren hopen wij op uw steun te mogen rekenen om het kwalitatieve beschavingsbeeld dat voortvloeit uit samenwerking vorm te geven.

Het komende jaar 2019

Ons doel voor 2019 is de continuïteit van het Instituut naar buiten toe zichtbaar te maken. Daartoe gaan we practisch te werk. Allereerst zult u aan het begin van elke maand een artikel van onze hand kunnen verwachten. Schrijft u zich dus in voor onze nieuwsbrief! Zo bent u direct op de hoogte van onze nieuwe artikelen en activiteiten.

Voor de komende jaren zijn er ideeën genoeg. Die kunnen we echter niet zonder u realiseren. Het Mises Instituut ontvangt graag uw donaties om het fundament van Liberalisme in Nederland grondig te verbouwen. Als u het Instituut op andere manieren bij kunt staan komen we graag met u in gesprek.

Wat mij rest is u namens het voltallige bestuur en de vele vrijwilligers te danken voor steun in de afgelopen jaren. We wensen u alle goeds in goede gezondheid toe in 2019!

Namens het bestuur,

Mr. W.G. Cornax

Voorzitter Mises Instituut Nederland

De foto is gemaakt door: John Brighenti

Leave a comment