Op zaterdag 11 juni 2022 kende denktank Libera! de Prijs voor de vrijheid 2022 toe aan haar eigen uittredend voorzitter, professor emeritus Boudewijn Bouckaert. Het Mises instituut Nederland was met enkele bestuursleden aanwezig op de memorabele avond. Er werd volop genoten van de speeches van de aanwezige sprekers en het uitmuntende eten en drinken. De uitreiking vond plaats in de pittoreske Priorij van Corsendonk te Oud-Turnhout.
Boudewijn Bouckaert heeft zich zijn gehele academische en politieke carrière ingezet om het belang van de vrijheid te benadrukken. De prijs van de vrijheid is de kroon op een zeer imposante loopbaan.
Het Mises Instituut Nederland wenst Boudewijn en de denktank Libera! nog vele succesvolle jaren toe!
Onderstaand enkele van de verdienste van Boudewijn Bouckaert (Bron Wiki)
Academische carrière
In 1971 werd hij doctor in de rechten en kandidaat in de wijsbegeerte aan de Rijksuniversiteit Gent.
Hij begon als assistent bij Willy Calewaert en promoveerde tot geaggregeerde voor het Hoger Onderwijs in 1981 met een proefschrift over de Exegetische School. In 1982 werd hij docent aan de Universiteit Gent[2] en in 1991 gewoon hoogleraar. Tussen 1998 en 2000 was hij decaan van de faculteit Rechten.
Aan de UGent doceerde hij “Algemene Beginselen van het Recht”, “Rechtseconomie”, “Eigendomsrecht” en “Economisch Recht” aan studenten economie en rechten. Bij aanvang van het academiejaar 2011-2012 nam hij ook het vak “Politieke en Rechtsfilosofische Stromingen” over van de overleden Koen Raes. Op 9 november 2012 ging hij op emeritaat.
In zijn academische carrière viel Bouckaert onder meer op als pionier in het Nederlands taalgebied en in Europa van de rechtseconomie, de toepassing van economisch redeneren en analyse op het recht. Met zijn Gentse collega Gerrit de Geest is hij redacteur en co-auteur van een belangrijk meerdelig standaardwerk in dat vakgebied, de ‘Encyclopedia of Law and Economics’.
Hij heeft tientallen publicaties op zijn naam staan over een grote diversiteit aan onderwerpen zoals private en collectieve eigendomsrechten en andere vormen van privaat recht, over rechterlijke organisatie, ruimtelijke ordening, rechtsgeschiedenis en politieke geschiedenis, rechtsfilosofie en politieke filosofie. Zijn denken over recht en samenleving is in belangrijke mate gevormd door economen en filosofen uit de Oostenrijkse School, zoals Mises, Hayek en Rothbard. Samen met Annette Godart-van der Kroon redigeerde hij een eerbetoon aan Friedrich A. Hayek, Verslag van conferenties uit de jaren 1993-1996 met beschouwingen over recht, economie en vrijheid. Bouckaert mag dan ook wel beschouwd worden als een van de belangrijkste publieke intellectuelen in het Nederlands taalgebied die de zaak van de Oostenrijkse School en van de vrijheid behartigen.
Politieke carrière
Bouckaert begon zijn politiek engagement bij de socialistische beweging, waar hij begin jaren 70 als rechtenstudent voorzitter was van de Gentse jongsocialisten.
In de tweede helft van de jaren zeventig las hij het werk van Friedrich Hayek en Ludwig von Mises en werd lid van de Partij voor Vrijheid en Vooruitgang (PVV, de latere VLD). Binnen deze liberale partij was hij een pleitbezorger van het klassiek liberalisme en werd aanhanger van het confederalisme en het atlantisme. Bij de verkiezingen in 1995 en 1999 stond hij op de lijsten van de VLD, maar bekleedde geen politieke mandaten. Hij werd door de VLD-leden in het partijbestuur verkozen.
Eind juni 2005 kwam Bouckaert binnen zijn partij onder vuur te liggen nadat hij in een interview in het christelijke weekblad Tertio[3] voor een tweepartijensysteem in Vlaanderen had gepleit, met een grote rechtse formatie waarvan ook politici van Vlaams Belang deel zouden uitmaken. Zijn commentaar over een samenwerking met Vlaams Belang ging in tegen het partijstandpunt en een afspraak binnen de VLD partijstandpunten niet publiek te bekritiseren. Er volgde een conflict tussen Bouckaert en partijvoorzitter Bart Somers, dat beëindigd werd op 8 juli 2005, doordat Bouckaert uit het partijbestuur stapte.
Bouckaert verliet de VLD op 27 oktober 2006 omdat hij de partij te links vond.[4]
Bij de rechtstreekse Vlaamse verkiezingen van 7 juni 2009 werd hij voor Lijst Dedecker verkozen in de kieskring Oost-Vlaanderen. In het Vlaams Parlement was hij voorzitter van de Commissie voor Onderwijs en Gelijke Kansen en bleef er volksvertegenwoordiger tot mei 2014.
Verenigingen
In 1993 heeft Bouckaert Nova Civitas opgericht, een liberale denktank en debatgroep die zeer kritisch stond tegenover de VLD.
Op 8 november 2006 startte Bouckaert samen met Jean-Marie Dedecker de liberale denktank Cassandra. Op 29 november 2006 sloten beiden zich aan bij de N-VA.[5] Jean-Marie Dedecker werd echter uit de N-VA gezet na druk van CD&V, de kartelpartner van de N-VA, en besloot om met Lijst Dedecker (LDD) zijn eigen partij op te richten waarvan Bouckaert lid werd. In 2010 werd Nova Civitas ontbonden en herdoopt tot Libera! met Bouckaert als voorzitter.
Hij is kernlid van Res Publica, een denkgroep die ijvert voor de Vlaamse onafhankelijkheid.
