Dit stuk verscheen eerder op Mises.org en is geschreven door: Ryan McMaken
Al vele maanden maken de overheden in de Europese Unie duidelijk dat zij de distributie en toediening van Covid-19 vaccines als een prioriteit van openbaar beleid. Wat u ook moge denken over vaccines, feit blijft dat de regeringen in Europa ze fantastisch vinden en zoveel mogelijk ‘prikkies’ willen zetten in zo’n kort mogelijke tijd.
Echter, volgens hun eigen standaard zijn de inspanningen van deze overheden met betrekking tot de uitvoering niet echt optimaal. Sterker nog, de uitrol van het vaccine door de EU wordt nu zelfs regelmatig “desastreus” genoemd.
Het totaal aantal vaccines toegediend in de EU blijft ver achter bij dat van Israel, de Verenigde State, het Verenigd Koninkrijk, en zelfs Chili. Ondertussen zijn de lidstaten ruzie aan het maken over de controle op de export van vaccines terwijl andere leden klagen dat ze niet genoeg doses krijgen.
De kern van de controverse is dat de Europese Unie in totaal slechts 15 vaccines per 100 mensen heeft toegediend. Dit terwijl in het Verenigd Koninkrijk dit getal op 50 per 100 ligt. In de Verenigde Staten is dit 43 per 100. De situatie blijft ondertussen verslechteren, aangezien “EU lidstaten nog steeds achterlopen in het toedienen van vaccines op haldfde snelheid als” de statelijke overheden in de Verenigde Staten.
Dit is al maanden aan de gang. In tegenstelling tot de claims dat de regering van Trump een obstakel was in de vaccine distributie, lagen de Verenigde Staten al begin januari voor op de EU. Bijvoorbeeld, op 14 januari hadden de Verenigde Staten als meer dan 3 doses per 100 mensen toegediend, terwijl de EU nog onder de 1 per 100 zat.
Een gefaald plan
Waar komt dat grote verschil in doses vandaan? Dat komt grotendeels doordat de EU lidstaten het toestonden dat Brussel dit vaccinatie-project liet coordineren en plannen. Dit betekent een toegevoegd laag van planning door de overheid en meerdere onderhandelingsrondes met vaccine-leveranciers, aangevuurd door eindeloos gekissebis over de vraag of de vaccines op egalitaire wijze verdeeld zouden moeten worden. Het is duidelijk dat EU-politici heel graag het aantal Europeanen willen maximaliseren dat een vaccine toegediend heeft gekregen. Dat is tegenovergesteld aan het resultaat van hun grote plan. Het uitrollen van het vaccine gaat langzaam, met horten en stoten, en wordt nu geplaagd door oproepen om export te beperken, zodat de EU alle doses kan hamsteren die ze binnen haar grenzen kan vinden.
Meer en meer dient in de EU alles voorgepland te worden door Brussel en het moet zodanig zijn dat alle hokjes aangevinkt kunnen worden, voor zover het de politieke kracht van Brussel zelf betreft.
Een mooi voorbeeld hiervan laat Wolfgang Münchau zien, is dat distributie programma vooraleerst een politiek programma van de EU-bureaucratie is geweest:
So why did EU governments shift responsibility for vaccination procurement to the EU in the first place? Angela Merkel reasoned that it would have strained EU cohesion if Germany had procured privileged supplies of the BioNTech vaccine. What she did not consider is that the EU is ill-equipped for this task. To this day, the EU’s DNA is that of a producers’ cartel. Its priority is not to secure supplies, but reduce costs and achieve some balance between French and German interests. Triangulation is what Brussels does for a living.
Het uiteindelijke plan was dat de EU de vaccines zou kopen en vervolgens op basis van bevolking zou gaan distribueren. Dat is echter niet wat er gebeurd, volgens sommige van de Lidstaten.
Tenminste 4 Lidstaten zijn nu buiten Brussel om gegaan en hebben vaccines uit Rusland gekocht terwijl het EU-plan hapert vanwege twijfels over de veiligheid van het AstraZeneca vaccine. Ook Oostenrijk is naar verluidt in gesprek met Rusland.
Het lijkt erop dat het vaccinebeleid gebruiken om harmonie en eenheid tussen de EU Lidstaten te bevorderen niet een onverdeeld succes is geweest. Het dient eerder als waarschuwing en herinnering dat overheden politieke instituten zijn die zich voornamelijk bezig houden met politieke problemen. Ondanks dat Brussel verklaard heeft dat de aankoop van vaccins prioriteit was, bleef de echte prioriteit de Brusselse politieke klasse.
Dit kan niet afgeschoven worden op de vermeende weigerachtigheid om gevaccineerd te worden. Onderzoeksdata suggereert niet alleen dat Amerikanen nog minder ge”interesseerd zijn in vaccins, het suggereert ook dat deze interesse verder afneemt, terwijl dit in Europa juist toeneemt.
Terug naar de avondklok
Nu, met de zwakke en inconsistente Europese weerstand tegen de avondklok en gedwongen winkelsluiting gebruiken de Europese regeringen erop dat vanwege het impopulaire vaccinatie programma als excuus om een nieuwe rond van lockdowns bespreekbaar te maken. Dit is in ieder geval aan de hand in Ierland, Frankrijk, Duitsland, Italie en Polen. Blijkbaar zijn Italie en Frankrijk bereid om al hun knikkers te wedden op een strategie die weinig tot niets gedaan heeft om de gewenste uitkomst te bewerkstelligen.
Hoewel gezondheidsexperts lang bezworen hebben dat landen met een lockdown veel betere resultaten zouden laten zien dan landen zonder, laten de daadwerkelijke resultaten een heel ander beeld zien. Landen met de meest strikte lockdown maatregelen, zoals Spanje, Italie en het Verenigd Koninkrijk, hebben een resultaat dat vergelijkbaar is met, of slechter is dan, Zweden. Dat land had niet veel meer dan hele zachte maatregelen. De resultaten met betrekking tot bestrijding van Covid zijn ook niet erg indrukwekkend wanneer ze vergeleken worden met de Verenigde Staten wat eigenlijk de hele tijd veel lukrake maatregelen heeft gehad. In de Verenigde Staten is de tendens dat staten met de meest strikte lockdowns het meest slecht ‘presteren’.
Sterker nog, ondanks het gegeven dat diezelfde experts claimden dat het achterwege laten van een lockdown nog grotere economische schade op de middenlange termijn zou brengen, is dat nooit gebeurd. Tenminste, in de Verenigde Staten. Daar hersteld, zoals te verwachten, de relatief geopende economie sneller dan die in Europa, met haar door lockdown aangezwengelde kapitaalvernietiging.
De foto is gemaakt door: yavorsila201833008
