Na uitvoerig overleg heeft het Mises Instituut Nederland besloten haar evenement op 2 Oktober a.s. te annuleren. De reden hiervoor ligt in de uitvoering van onze missie. Het Mises Instituut is gebouwd op de voortzetting van het omvangrijke werk van de Oostenrijkse School. Met de leer van het menselijk handelen als centraal Leidmotiv staat het Instituut voor vrije markt en Rede, voor vrijheid en verantwoordelijkheid. Ons werk is geworteld in de Westerse beschaving. Ons doel is deze voort te zetten in de geest van Ludwig von Mises.
De mate waarin de staat nu ingrijpt in de sociale structuur van de samenleving is ongehoord. Het zijn burgers die de samenleving ordenen, niet de staat. Staatsordening van de sociale structuur is een onaanvaardbaar en immorele overschrijding van wat de Westerse beschaving genoemd kon worden. Toch ziet het Mises Instituut de toekomst optimistisch in.
Waarom leest u hieronder in 3 stappen. Er zijn namelijk drie specifieke redenen waarom we het evenement annuleren. Er wordt politieke religie bedreven. De Coronapas is Duits Socialisme. Een staat die kennis monopoliseert veroorzaakt toekomstige armoede. Én er is een duidelijke reden waarom we de toekomst rooskleurig inzien.
De politieke religie
Sinds Maart 2020 wordt in Nederland politieke religie bedreven, om een term van Erich Voegelin te gebruiken. Politieke religie is de toestand waarbij het wereldbeeld van de staat in zo’n sterke mate door media en overheid wordt uitgedragen in de cultuur dat het op vergelijkbare hoogte komt te staan met een staatsreligie. Aangezien het een seculiere religie betreft neemt de staat de positie in van ultieme arbiter van het leven, ook op morele gronden. Vanuit de staat vloeit de moraal voort. Deze moraal wordt uitgewerkt in de wet- en regelgeving van de staat. Houdt een burger zich niet aan deze structuur, dan volgt niet alleen een civiele of strafrechtelijke procedure. Er volgt ook een sociale straf voor het schenden van de moraal.
Structuur van de religie
Een politieke religie bestaat grofweg uit twee elementen. De structuur én het geloof. De structuur kenmerkt zich onder andere door differentiatie tussen de morelen en de schenders van de moraal, tussen wij en zij. In een politieke religie uit de zonde zich in het schenden van dogma’s en het vertonen van niet-staatsgewenst gedrag. Een ander kenmerk is dat er gebouwd wordt aan of vertrouwd wordt op een sterke hiërarchische structuur. Deze structuur staat in dienst van het versterken van het wereldbeeld van de staat. Een goed voorbeeld hiervan is het geld vrijmaken voor 5000 Bijzondere Opsporings Ambtenaren, edoch niet 5000 voor verpleegkundigen. Er wordt gekozen voor hiërarchie en doordrukken.
Er zijn nog een aantal kenmerken te noemen. Een laatste kenmerk dat eruit springt is de controle op onderwijs, dat in essentie de controle op informatiestromen inhoudt. Ook dat is helder geworden sinds Maart 2020. Artsen en wetenschappers die hun sporen verdiend hebben in hun vakgebied hebben een grotere kans geblokkeerd te worden in het publieke domein wanneer zij niet de staatsdoctrine onderstrepen.
Geloof van de religie
Het meest in het oog springende onderdeel van geloof in de politieke religie uit zich in een coherent geloofsstysteem waarmee de betekenis van de wereld geduid wordt. De nadruk ligt er op veiligheid door geloof in het systeem zelf. Ook dat is evident geworden. Het geloof in zekerheid door het verplichten van niet-medische mondkappen om er een te noemen. Daaraan gekoppeld is te noemen een zeker utopisme. De gedachte dat door het systeem te volgen er een mooiere toekomst volgt. Ook hier zijn meer kenmerken te noemen. Een laatste om eruit te lichten is de bereidheid om het doel boven de middelen te stellen en in het bijzonder om daarbij fraude of geweld niet te schuwen. Dit geweld kan teruggezien worden in Australië, of dichter bij huis op het museumplein. Demonstraties werden (en worden) op politieke gronden toegestaan of verboden. Er is geen uitweg uit deze religie wanneer iemand er eenmaal inzit. Sociale en staatsverordonneerde uitsluiting van het sociale leven zijn het gevolg. Dat is geen grond voor de open en vrije samenleving waar velen al jaren lippendienst aan bewijzen.
Coronapas en Duits socialisme
Socialisme is er in twee soorten. Dit onderscheid is glashelder door, onder andere, Ludwig von Mises uitgelegd. Het eerste is Sovjet Socialisme. In dit systeem worden alle productiemiddelen publiek eigendom. Elke eigenaar wordt onteigend, behalve de staat. De tweede soort is Duits socialisme. In dit stelsel blijven productiemiddelen juridisch in private handen. Echter, de staat bepaalt aan wie verkocht mag worden, tegen welke prijs, wanneer een winkel open mag, hoe de deuren open moeten gaan. De bakker is geen ondernemer meer. Hij is uitvoerder van staatsbeleid, hij is een manager geworden.
Het is in deze tweede zin dat de Coronapas gezien kan worden. Hiermee gaat de staat direct de sociale structuur van de samenleving ordenen. Ze gaat bepalen voor elk ondernemer aan wie hij zijn goederen mag verkopen en aan wie niet. Dit hoort en past niet in een open en vrije samenleving. De burger ordent de sociale structuur van de samenleving, niet de staat. De ondernemer bepaalt welke risico’s hij wil lopen. Consumenten zullen elk ondernemer die zich onbehoorlijk, gevaarlijk en onverstandig gedraagt genadeloos afstraffen op de enig juiste manier. Stoppen met het afnemen van producten. De tucht van de consument is krachtiger dan elk overheidsgebod.
Het precedent dat nu geschapen is, is dat ondernemers én burgers volledig onderhorig zijn aan de wijze waarop de staat de samenleving wil ordenen. Daar kan het Mises Instituut niet aan meewerken. Er is geen enkele garantie dat de controlestructuur én de staats-toeëigening van de totale regulering van privaat eigendom op zullen houden. Deze monopolisering van het openbare leven leidt nog tot een ander, toekomstig, probleem.
Kennismonopolisatie leidt tot toekomstige armoede
In haar pogingen het staatsnarratief coherent aan de samenleving op te leggen heeft de staat gekozen voor de enige wijze waarop dit van staatswege mogelijk is, monopoliseren. In dit geval is een poging gedaan kennis te monopoliseren. Wetenschap is niet politiek. De politiek heeft het echter wel zo gemaakt. Hoezeer ook te vergoelijken is dat in het begin van een totaal nieuwe situatie bepaalde keuzes gemaakt worden is het niet te billijken dat de stringente controle op de verspreiding van kennis in de samenleving zo gecontroleerd wordt.
Monopolisering leidt onomstotelijk tot hetzelfde product tegen een hogere prijs, of het een slechter product tegen dezelfde prijs. Dit is waar voor de sinds 2006 genationaliseerde gezondheidszorg. Dit is waar voor het gebruik van draaitelefoons, het poststelsel, etc. Het is een simpele economische wetmatigheid. In de poging om het overheidsnarratief te stroomlijnen vond inmenging plaats in een initiatief dat zich richtte op de heropening van Nederland. Dat schept een gevaarlijk precedent.
Door van staatswege er op te hameren dat er slechts één weg is uit de huidige, mede door diezelfde overheid veroorzaakte, malaise, zullen medici, ondernemers, en anderen die oplossingen vinden die buiten het politiek-religieuze dogma liggen gaan schuwen. Immers, niet conformeren aan dogma’s en gewenst sociaal gedrag kan, op termijn, leiden tot sociale uitsluiting. Het is daarmee niet meer mogelijk normaal te functioneren. Om niemand tegen de borst te stoten dient zelfcensuur plaats te vinden. Er mag immers niet buiten de lijntjes gekleurd worden. Zo zorgt de staat middels haar politieke religie en het afdwingen van één richting andere oplossingen, op termijn, onmogelijk.
Deze houding is onvergeeflijk in een open en vrije samenleving. Het Mises Instituut kan hier niet aan meewerken. Het gaat in tegen de grondslagen van wat ooit de Westerse beschaving was. We zijn getuige van een transformatie van de Nederlandse staat, en andere staten op deze wereld, waarin het fluweel eindelijk van de ijzeren handschoen valt. Deze handschoen zal zorgen voor eenzijdigheid en zelfcensuur bij de geesten die voor oplossingen kunnen zorgen. Daarmee plant de staat met haar monopolie op het narratief de zaden van toekomstige armoede.
Toekomst en zonneschijn
Het fijne van deze constatering is dat het mogelijk wordt te zien wat een toekomst is. Het geeft ons de mogelijkheid te kiezen en te bouwen aan een andere waarin deze alomtegenwoordige staat afwezig is. De veranderingen gaan nu zo snel dat het opvalt. Die vervelende oom met zijn oorlog tegen de auto in de jaren negentig. Die rare buurman met zijn geneuzel over te hoge belastingen voor gewone ondernemers waarmee de staat steeds meer macht naar zich toetrekt. Die ‘gristelijke’ achterlijken met hun gedweep met een oud boek als het om abortus gaat. Allen werden zij al decennia geraakt door het almachtige en onbuigzame karakter van een dwingende overheid. Nu maken wij het allen mee en dat is goed. Het dwingt ons tot nadenken. Belangrijker, het dwingt ons tot handelen, tot vinden van eigen wegen en het bouwen aan eigen structuren. Precies dat doet het Mises Instituut.
Het Mises Instituut ziet de toekomst zonnig in. Niet alleen staan wij paraat met kennis en boeken om een blik te leren werpen op een mooie toekomst. We gaan ons oriënteren op andere manieren van samenkomen, online of offline. Zeer binnenkort komt onze boekwinkel online. We zijn bezig met vertalingen van belangrijke werken over de staat en socialisme. Er komt nog ander groot nieuws aan dat we binnenkort hopelijk met jullie kunnen delen. Daarmee bouwen we aan een nieuwe generatie. Daarmee voeden we een nieuw elan dat vrij is van lippendienst aan belangrijke termen en de genadeloze dogmatiek die eronder schuilgaat. De termen van een open en vrije samenleving. De voorwaarden voor beschaving. Het Mises Instituut is klaar voor de eigen toekomst en dat doen we graag samen met u. Echter, niet op 2 Oktober.
Bent u deelnemer en heeft u nog geen bericht gehad dat er restitutie plaats zal vinden, neem dan contact op met: willem@mises.nl
Hoopte een aantal reacties te zien, maar blijkbaar vindt iedereen het prima zo. Het Mises instituut houdt zich bezig met het economisch handelen en is toch geen politieke partij? Volgens mij gaan ze met bovenstaand verhaal buiten hun boekje. Dat het niet doorgaat is tot daar aan toe. Zeg dat je de risico’s te groot vindt of iets dergelijks, maar breng geen FvD- of Willem Engel-standpunt naar buiten. Covid is wel degelijk een groot probleem dat je niet zo maar kan laten woekeren. De overheid heeft hier zeker een taak. Dat de maatregelen misschien niet allemaal effectief zijn, kan het geval zijn, maar niks doen is geen optie. In een noodsituatie moeten we andere regels hanteren en dat we nu allemaal slaven van de overheid worden is klinklare onzin.